best blogger دوشنبه ۱۵ مرداد ۰۳ ۲۳:۳۰ ۱۶ بازديد
رتبه قبولی در مدارس تیزهوشان
حقیقتا مدارس تیزهوشان مخصوص دانش آموزانی هس که سطح علمی مدارس معمولی، برای اونا راضی کننده نیس.
بنابراین دانش آموزانی که استعداد بیشتری دارن با قبولی در مدارس تیزهوشان می تونن تحصیل شون و در این مدارس ادامه بدن.
امتحانات تیزهوشان برای ورود دانش آموزان به دوره متوسطه اول (کلاس هفتم) و دوره متوسطه دوم (کلاس دهم) برگزار میشه.
برنامه‌های مدارس تیزهوشان ببا توجه به توانایی‌ها و علایق واقعی دانش‌آموزان و مشارکت بچه ها در مدرسه هس.
بنابراین مدارس تیزهوشان بسیاری از دانش آموزان را از کسالت نجات میده و مدرسه راو دوباره به منبع شگفتی و لذت تبدیل می کنه.
در این مدارس دانش‌آموزان عمیقاً در مدرسه مشغول درس هستن، پس احتمال کمتری وجود داره که مشکلات اجتماعی و رفتاری (مانند رفتارهای ناآرام نوجوانان) دیده بشه.
اونا همچنین به احتمال بیشتری به پتانسیل علمی و فکری خودشون پی می برن.
گرچه استعدادهای درخشان بیش از دیگران در معرض ابتلا به بیماری های روانی نیستن، برخی از کودکان و نوجوانان با استعداد با تفکر بیش از حد، نگرانی یا هوشیاری محتاطانه دست و پنجه نرم می کنن.
به نظر می رسه که سیستم عصبی اونا برای افزایش واکنش پذیری طراحی شده. برای برخی، تفکر وسواسی به اضطراب تبدیل میشه.
این تمایل ممکنه علیرغم وجود یه خانواده محبت آمیز، حمایت گر، فقدان آسیب های گذشته یا سابقه خانوادگی عاری از اضطراب یا افسردگی ایجاد شه.
کودکان با استعداد اغلب استانداردهای بالایی برای خودشون دارن. گرچه گاهی اوقات با انتظارات خانواده یا معلمان تقویت میشه، اما اغلب ناشی از آگاهی از توانایی های خودشون هس.
حتی کسانی که استعدادشون و از دیگران پنهان می‌کنن، کاملاً از پتانسیل خود و اونچه ممکنه با کمی تلاش به دست بیارن آگاه هستن.
اونا برتری هاشونو در یادگیری می شناسن و در مورد نحوه مدیریت انتظارات احساس تعارض می کنن.
اکثرا تصور می کنن که باید همیشه برتر باشن، و در صورت تزلزل یا دریافت نمره پایین احساس شرم کنن. برخی پس از یه تجربه شکست کاملاً تسلیم می شن و از تلاش بیشتر خودداری می کنن.
برخی ممکنه مضطرب، محرک و کمال گرا بشن و بیش از هر چیز بر موفقیت خودشون تمرکز کنن.
احساسات مختلف در دانش آموزان تیزهوش
خودآگاهی که با استعداد همراه هس با فشار همسالان، ورودی رسانه های اجتماعی، هورمون های نوجوانی و انتظارات بالای خود دانش آموزا ترکیب میشه.
و برای بسیاری، تفکر بیش از حد و اضطراب به احساس شرم تبدیل میشه.
کودکان و نوجوانان با استعداد هر اشتباهی رو که درک می کنن به سختی قضاوت می کنن و وقتی با یه مبارزه تحصیلی روبرو میشن یا نمی تونن بدون زحمت با دیگران درگیر بشن احساس شرم می کنن.
اونا در مورد مکالمات گذشته فکر می کنن، جزئیات دقیق رو تجزیه و تحلیل می کنن، و خودشون و برای هر اشتباهی سرزنش می کنن.
اونا نگران هستن که به عنوان "بی استعداد" شناخته بشن - فریبکارانی که بدون زحمت نمی تونن برتری داشته باشن و در نهایت باهوش نیستن.
تفکر تحریف شده باعث تشویش اضطراب و برانگیختن احساس شرم میشه که این احساس اونا رو فرا می گیره.
شرم از این باور ناشی میشه که فرد عمیقاً دارای نقص هس و این نقص در معرض دید دیگران قرار می‌گیره. شرم با احساس گناه متفاوته، که معمولاً شامل پشیمانی از رفتارهای گذشته هس.
شرم هم ناشی از تفکر بیش از حد و هم اضطراب هس. کودکان و نوجوانان با استعدادی که در این چرخه معیوب گرفتار میشن، در نبردی به ظاهر بی‌پایان علیه خودشان ریشه‌دار می‌مونن.
چگونه والدین می تونن به کاهش اضطراب فرزندان شون کمک کنن؟
چندین راهکار ممکنه اضطراب و حس شرم رو کمتر کنه و مقداری از بار استرس رو کاهش بده. برخی از این موارد اساسی شامل:
1. ابتدا محیطی عاری از شرم در خونه ایجاد کنین که در اون تفاوت ها پذیرفته شه و احساسات هرگز مورد تمسخر یا انتقاد قرار نگیرن.
2. به احساسات فرزندتون احترام بذارین. در ابتدا درد فرزندتون رو بپذیرین، نه اینکه فوراً سعی کنین وضعیت رو حل کنین.
تجارب شکست، ناامیدی احساساتی دردناکن. حتی هنگامی که وضعیت برای ما جزئی به نظر می رسه، می تونه برای فرزند شما مشکل بزرگی باشه.
بذارین بدونن که رنج فرزندتون و درک می کنین. این به این معنی نیس که شما روی چیزهای منفی متمرکز شدین یا هر گونه اضطراب یا اجتناب رو امکان پذیر می کنین.
به فرزندتون اجازه بدین بدونن که شما درک می کنین - و برای کمک به او در مسیر پریشانی اونا در دسترس خواهید بود.
3. با فرزندتان تمرین کنین تا مهارت ها و استراتژی های خاصی رو پیدا کنین که به رشد او کمک می کنه.
اونا رو راهنمایی کنین تا افکار، احساسات و واکنش‌های خودکاری رو که از «پاسخ انعطاف‌پذیر» به شکست‌ها جلوگیری می‌کنن، مشخص کنن.
برخی از مثال‌ها شامل افکار شدیداً انتقادی از خود، نگرانی و «فاجعه‌سازی» در مورد آینده، یا پاسخ دادن به موقعیت‌ها به صورت تکانشی یا با انعطاف‌پذیری کم هس.
شناسایی افکار و رفتارهای مشکل ساز نقشه راهی برای اونچه که باید تغییر کنه فراهم می کنه و به اونا کمک می کنه که درک کنن که افکارشون چقدر بر احساساتشون تأثیر می ذاره.
4. به فرزندتون کمک کنین تا مجموعه ای از تکنیک های آرام بخش یاد بگیره. کلمات یا عبارات آرام بخش می تونن در مواقع استرس باعث آرامش بشن.
به فرزندان تون کمک کنین یکه مانترا یا عبارت آرام‌بخشی رو طراحی کنن که می‌تونن در شرایط استرس‌زا ازش استفاده بکنن.
تجسم یه مکان آرامش بخش، مثه ساحل یا جنگل، هم می تونه خیلی موثر باشه. همراه با کودک خود تمرکز حواس رو تمرین کنین تا به جای نگرانی در مورد گذشته یا پیش بینی آینده، روی زمان حال تمرکز کنن.
تکنیک‌های آرام‌بخش می‌تونن شامل طیف وسیعی از تمرین‌های تنفس عمیق، تمرکز حواس و آرام‌سازی عضلانی عمیق باشه و اپلیکیشن‌های زیادی برای راهنمایی در دسترس هستن.
موسیقی آرام بخش یا حتی استفاده از یه شیء راحتی (همان جای خالی قدیمی در پشت کمد) هم می تونه استرس رو کم کنه.
درس‌های مهربونی با خود می‌تونه به اونا کمک کنه تا اونچه رو که هستن درک کنن و بپذیرن، نه اینکه شرمنده برای عدم تطابق با هنجارها داشته باشن.
5. تشویق به استفاده از تکنیک هایی که تسلط بر اضطراب اونا رو بهبود می بخشه. کودکان تیزهوشی که بسیار حساس هستن ممکنه هنگام اضطراب واکنش های فیزیولوژیکی قوی رو تجربه کنن.
به جای اینکه احساسات برانگیختگی شدید رو به عنوان تهدید تلقی کنین، اونا رو تشویق کنین که چگونه این احساسات رو نام گذاری می کنن و اونا رو به عنوان آدرنالینی که می تونه عملکرد اونا رو زیاد کنه، در نظر بگیرین.
تمرین تخیلی، که در اون کودک شما تسلط موفقیت آمیز در یه کار اضطراب آور رو به تصویر می کشه، می تونه زودتر از موعد عصبانیت رو کم کنه.
این ممکنه شامل تصور مراحلی باشه که برای ارائه کلاسی موفق، درخواست یه دوست، یا نشستن با آرامش در امتحان هس.
در پایان فعالیت هایی مانند هنر، رقص، نوشتن، و ورزش بدنی، و همچنین توسعه مهارت های ابراز وجود، به مقابله و کاهش استرس کمک می کنه.
6. از قبل برای موقعیت های اضطراب آور، مانند امتحانات یا اجتماعات بالقوه استرس زا برنامه ریزی کنین. به کودک تون کمک کنین تا یاد بگیره افکار، انتظارات و ترس هایی رو که اضطرابش رو تقویت می کنه، شناسایی کنه.
فرزندان تون و تشویق کنین تا یه برنامه یا «جعبه ابزار» از تکنیک‌های آرام‌بخش، حواس‌پرتی ایجاد کنن، مانند استفاده از یه مانترای آرام‌بخش یا تنفس عمیق قبل از امتحان، و یادگیری به چالش کشیدن فرضیات و انتظارات منفی.
7. هنگامی که احساسات زیاد میشن و به اضطراب دامن می زننه، فرزندتون رو تشویق کنین تا در مورد حقایق تحقیق کنه. پیشنهاد به عهده گرفتن نقش یه دانشمند، روزنامه نگار یا وکیل جوان، و جستجوی داده ها.
مثلا، بسیاری از تله‌های بیش از حد فکر کردن، مثه فکر کردن به همه یا هیچ، با فرض اینکه می‌دونیم شخص دیگه ای چه احساسی داره و تصور بدترین نتیجه ممکن، محرک‌های رایج اضطراب هستن.
به جای پایبندی به فرضیات اثبات نشده ای که ترس رو تشدید می کنه، فرزندتون رو تشویق کنین تا حقیقت رو کشف کنه.
8. به خاطر داشته باشین که استقلال، اعتماد به نفس و خودکفایی فرزندتون هدف نهایی هس.
کودکان تیزهوش زمانی بهتر یاد می گیرن و اعتماد به نفس رو در خود ایجاد می کنن که بتونن به تنهایی مشکل رو حل کنن و با موقعیت های دشوار روبرو بشن.
با این حال، تشویق به استقلال فرزندتون یه سیاست «دست‌آزار» نیس. در واقع، شامل حمایت فعالانه از اونا برای رویارویی با موقعیت های چالش برانگیز و ایجاد انتظارات برای موفقیت - و امتناع از "نجات" یا محافظت از اونا در برابر مسئولیت های مناسب رشده.
می‌تونین فرزندتون رو تشویق کنین که ریسک‌های تحصیلی شو بپذیره و یادآور شین که برخی از دستاوردها زمانی که در ابتدا دور از دسترس به نظر می‌رسن، خوشحال‌کننده‌تر هستن.
آگاهی و پذیرش هماهنگ شما از نقاط قوت، مبارزات و ترس های اساسی فرزندتون به او کمک می کنه تا احساس کنه درک شده.
9. فردی باشین که دوست دارین فرزندتون باشه. کودکان بیشتر از رفتارهای ما الگو می گیرن. به کودک خود نشون بدین که می تونین به اشتباهاتش بخنده، از شکستش درس بگیره و در صورت لزوم مسیرش و تغییر بده.
به اونا نشون بدین که چگونه خودتون و برای غلبه بر ترس‌های خود به چالش می‌کشین (مثه ترس‌ها شامل سخنرانی در جمع باشه).
نسبت به دیگران شفقت نشون بدین، احساسات حسادت و اشتیاق تون و مدیریت کنین و هرگونه تعصبات طولانی مدت رو به چالش بکشین.
تجارب دشوار زندگی فرصتی رو فراهم میکنه که در اون می‌تونیم الگوی مقابله با گام‌های اشتباه و شکست باشیم، از این شکست‌ها درس بگیریم و در نظر بگیریم که چگونه ممکنه در آینده متفاوت رفتار کنیم.
فرزندان ما می بینن که ما از شکست له نمی شیم، حتی اگه احساس ناامیدی یا یاس کنیم. به عبارتی شاهد مقاومت ما هستن.
برنامه های تیز هوشان
این مشارکت مجدد در مدارس و برنامه های تیزهوشان از روش های مختلفی انجام میشه، از جمله موارد زیر:
بچه های تیزهوش انواع مختلفی از برنامه های تیزهوشان رو چالش برانگیز می دونن. این برنامه ها معمولاً شامل حجم کاری بیشتر، سرعت بیشتر و غنی سازی زیاد هستن.
بسیاری از مدارس و برنامه های تیزهوشان محیط های یادگیری رو فراهم می کنن که بین نیازهای یادگیری هر کودک تفاوت قائل میشه.
مثلا، ممکنه به کودکان در موضوعاتی که در اونا برتری دارن، آموزش های پیشرفته تری داده شه و برای موضوعاتی که در اونا مشکل دارن، آموزش های فارغ التحصیلی بیشتری داده بشه.
در بسیاری از محیط‌های یادگیری تیزهوشان، دانش‌آموزا تشویق میشن تا در مورد موضوعاتی که بیشتر مورد علاقه شونه یاد بگیرن.
تحقیقات تیزهوشان نشون میده که این امر عشق به یادگیری رو ترویج میکنه و می‌تونه اشتیاق به دنبال کردن مطالعات عمیق‌تر رو بیشتر کنه.
برنامه های تیزهوشان در تئوری باید توسط معلمانی با آموزش های تخصصی در آموزش تیزهوشان تدریس شه. معلمان برای تمایز بین دانش آموزان از نظر نیازهای یادگیری منحصر به فرد اونا آموزش دیده باشن.
مدارس و برنامه های قبولی تیزهوشان اختصاصی یا تفکیک شده، دانش آموزان رو قادر میکنه تا در مدرسه با همسالانی باشن که اغلب توانایی ها و علایق مشابه اونا روا دارن.
این می تونه یه محیط محرک ایجاد کنه. همچنین برخی از دانش آموزان رو قادر می کنه تا به راحتی گروهی از دوستان شون و پیدا کنن.
برنامه‌های تیزهوشان می‌تونه گزینه‌ای عالی برای دانش‌آموزان با نیازهای ویژه، مانند ناتوانی‌های یادگیری (مانند نارساخوانی) و ناتوانی‌های رشدی (مانند اوتیسم و سندرم آسپرگر) باشه.
دبیرستان‌های تیزهوشان (یا دبیرستان‌هایی با برنامه‌های تیزهوشان) می‌تونه به دانش‌آموزان در هنگام انتقال به دانشگاه کمک کنه.
از اونجایی که برنامه های تیزهوشان شامل حجم کاری سنگین و برنامه درسی فشرده هس، دانش آموزان به مطالعه مطالب چالش برانگیز با سرعت سریع عادت می کنن و در نتیجه مهارت های حیاتی رو برای برتری در دانشگاه یا کالج توسعه میدن.
برای اولین بار در ایران با ارائه طرح کیف در مدرسه توانستیم گام به گام با آموزش نوین دنیا پیش رفته و کیفیت آموزش را ارتقا بخشیم و توانایی کودکانمان را در تمامی مهارت های زندگی مانند ایجاد تفکر واگرا و همگرا، قدرت حل مساله، مسئولیت پذیری ،عزت نفس و توجه و تمرکز در آنان ایجاد نموده و در آموزش کامپیوتر و زبان انگلیسی که از مهارت های بسیار لازم فردای کودکانمان است همواره پیشگام بوده ایم.
تماس با ما
تلفن:
۷۷۷۰۲۴۳۱
۷۷۸۷۸۸۰۰
آدرس: تهران -تهرانپارس -بزرگراه رسالت – بین اتوبان باقری و خیابان رشید – پ ۲۰۲- مجتمع آموزشی پیشرو
منبع: https://pishroschool.ir/
